Afgelopen week was druk, lange dagen en vroeg opstaan.
Maandagavond en dinsdagavond plande ik voor mezelf vrij, om mezelf niet voorbij
te lopen. Om in mijn eentje een simpele maaltijd te nuttigen en met een boek op
de bank te kruipen. Oké voor een uurtje dan, want de rest van de avond tikte ik
op mijn nieuwe ultrabook verslagen, verslagen, verslagen.
De afgelopen jaren heb ik een groepje onwijs lieve en
dierbare vriendinnen om mij heen verzameld. Die precies aanvoelen wat ik nodig
heb, zo viel er afgelopen week een pakketje van Mau door mijn brievenbus; een
reep Tony Chocolony en een lief kaartje. Van dit soort kleine attenties word ik
blij. En dan mocht ik afgelopen week ook nog twee keer aanschuiven bij
vriendinnetjes aan tafel, heerlijk na een lange dag werken.
Woensdag at ik bij Marla en aangekomen bij haar huisje kon
ik direct aanschuiven en me storten op een groene curry met cherrytomaatjes
erdoor. Wat ik zelf nooit op zou komen, maar wat wel erg lekker was. Onder het
eten konden we lekker bijkletsen en tijdens het afwassen babbelden we vrolijk
verder. Daarna keken we een hopeloos romantisch programma op tv en ondertussen
aten we Karamelpepernoten, kletsen we nog steeds door, bekeken we de vele foto’s
van het Colour Explosion feestje ( waar ik soms nog steeds de glitters van
terugvind) en sloegen we het toetje af omdat we ons al misselijk hadden gegeten
in de karamelpepernoten.
Donderdag schoof ik vanuit stage zo bij Stella aan, van te
voren kreeg ik al een berichtje dat de boodschappen al in huis waren. Maar ik
had niet verwacht dat ze ook al had gekookt, wat een aangename verrassing was.
Stella is Grieks en ze heeft in Griekenland zelfs in het restaurant van haar
ouders gewerkt. Dus als iemand bekwaam is in het koken van de Griekse keuken,
dan is het Stella wel. De dag ervoor was ze op de Haagse markt geweest, waar ze
allerlei verse producten had ingeslagen. We aten gevulde aubergines met een
Griekse salade als bijgerecht. Een Griekse salade met gevulde peppadew en van
die lekkere grote, gemarineerde olijven. En als toetje zelfgemaakte tiramisu.
Oh wat houd ik van haar kookkunsten. Uitbuiken was hierna zeker nodig, zodat ik
uren later nog een klein stukje baklava kon eten bij de thee.
Hoe leuk ik zelf koken ook vind, aanschuiven aan iemands
tafel is op zijn tijd ook erg fijn.
