Sinds de start van het nieuw studiejaar heb ik het
ontzettend druk, wat resulteert in veel minder post op mijn blog. Heel erg
jammer vind ik dat, maar ik doe wat ik kan en meer posten lukt even niet. Door
de weeks loop ik stage, werk ik en ga ik 1 dagje naar school, in de weekenden
slaap ik uit, haal ik studieachterstanden in, bereid ik me voor op het komende
tentamen en geniet ik. Mijn uurtjes in de bibliotheek beperk ik tot het
minimale, zodat ik ook nog kan wandelen langs de etalages in de winkelstraten.
Afgelopen weekend trakteerde ik mijzelf op bloemen, ging ik met mijn zus en
moeder naar de film; voor ik doodga en huilde ik tranen met tuiten. Wat een
mooie film, mooie momenten, aangrijpende stukjes. De rest van het weekend liet
ik de regen voor mij huilen in prachtige stromen en met de weerstand van een
zuchtje wind. De weekenden gaan te snel voorbij, op zondagavond besefte ik mij
dat ik nog zo graag een boek had willen uitlezen, want voor de zomervakantie
deed ik dat ieder weekend.
Gelukkig biedt zich voor volgende week een fantastisch last-
minute plan aan. Heel last- minute is het niet, want ik weet het al wat
weekjes, maar de voorbereiding is zoals altijd wel last- minute. Komend weekend
vertrek ik richting Frankrijk, naar Taizé, voor een weekje rust en regelmaat.
Mijn stageplaats bood mij dit aan, geheeld verzorgd met 4 andere collega’s. Dat
het niet zo veel met mijn functie als Maatschappelijk Werkster heeft te maken
maakt niet uit, volgende week zit ik in Frankrijk.
Wanneer ik vertel over mijn reis naar Frankrijk, begint
iedere liefhebber zwijmelend over chocoladecroissants, eclaires, rode wijn, de
kaasjes van de lachende koe en natuurlijk stokbrood. Zo zal het niet zijn. Ooit
eat, pray, love gezien? Het stuk waar Julia Roberts de tegels van een Ashram
zit te schrobben, waar ze eet aan lange tafels, waar mensen soms dagenlang stil
zijn. Zoiets is Taizé, een klooster waar duizenden jongeren en mensen over de
hele wereld op af komen. In de zomer zijn een kampvuurtjes met gitaarmuziek en
goede gesprekken rondom tentjes. Nu het was kouder is slapen we in barakken.
Overdag heeft iedereen een taak, de maaltijden eet je samen en zijn simpel. Een
paar keer per dag zullen we samen liederen zingen, s’avonds lopen we met
kaarsjes terug naar onze slaapplek. Iedere dag is er een ontmoeting met je
gevormde groepje, waarin je de dingen des leven bespreekt. Een week zonder
internet, laptop, smartphones en televisie. Een beetje back to basic en
ondertussen rust en regelmatig , omgeven in een prachtig Frans landschap.
Ik ben benieuwd hoe het zal zijn, een reis die op mijn
eerste- keer lijstje kan.
foto's: weheartit.com
