Ik mis de dagen dat ik alleen maar mijn paspoort liet zien en daarna toegang kreeg tot een levendige geschiedenisles. Afgelopen jaar maakte ik lange reizen in Europa. Mijn streven is eerst alle landen in Europa te zien voordat ik vertrek richting een ander continent.
Ik begon met Berlijn; Checkpoint Charlie, de Brandenburger Tor. Daarna volgde Praag waar ik kerkjes bezocht, over de prachtige bruggetjes wandelde en het Joodse kerkhof bezocht. Daarna Auschwitz, Birkenau; heftige geschiedenisles over de holocaust. Een kort bezoek aan Krakau, daarna Budapest. En hoe rijk is de geschiedenis van Budapest, paleizen, de Donau, het eiland Sziget, de muziek van de straatmuzikanten. Daarna Sofia, iets minder geschiedenis, maar des te meer cocktails en goedkope lunches. Na een mislukte poging richting Varna, in de trein richting Thessaloníki. Griekse Geschiedenislessen zijn de mooiste na de geschiedenis van het Oost- blok. Na Thessaloníki verder naar Kalampaka, Athene, Parga. Overvloeden aan Griekse ruïnes, de Acropolis, orthodoxe kerkjes en meer.
En dan vanuit Griekenland een tocht over zee naar Italie met als doeleinde Rome. Oh hoe mooi is Rome, met al zijn fonteinen, het Colosseum, de Spaanse trappen, meer dan 300 kerkjes, het Vaticaan. Na Rome rechtstreeks naar Barcelona voor lessen van mr. Gaudi. En als eindpunt Parijs, voor een bezoekje aan het Louvre.
wat een reis, naast alle geschiedenislessen kan je in deze landen ook nog eens heerlijk eten. Ik zou iedere dag kunnen schrijven over al het heerlijke eten wat ik tijdens deze reis at, twee keer per dag warm en s’ochtends overweldigende ontbijtjes.
Na een jaar vertrok ik opnieuw, opnieuw richting het Oosten. Als eerste stop Wenen, dagen ronddwalen langs imposante gebouwen, het paleis van Sisi, met pauzes vol lekker eten en een avondje Mozart bij de Musiekverein. Gevolgd door een paar dagen aan het meer van Bled in Slovenië, wat is het wonderschoon daar. Na een paar dagen rust, een paar dagen Ljubljana. Wat een heerlijke stad, ik zou er kunnen wonen, kunnen studeren voor een jaartje. Ik bezocht er het kasteel, dronk overdag koffie aan de gracht, bezocht een kerk, verkende de geschiedenis met een free guided tour. Ik legde grote afstanden af per trein, bezocht na Ljubljana, Kroatië; heel kort Zagreb, daarna Split. Ik wandelde langs het strand en overwon mijn angsten en sprong van een hoge rots, in zee. Hierna Bosnië, eerst Mostar daarna Sarajevo. Ik sliep in beide steden bij een gezin thuis, huurde daar een kamertje. Ik leerde de geschiedenis kennen van deze mensen, de sporen van de oorlog, de sporen van de Sovjet- unie. In Mostar bezocht ik een foto- expositie, slenterde door de straatjes en wandelde over de gerestaureerde brug. In de middag zocht ik verkoeling in de rivier, s ’avonds keek ik lichtjes vanaf de oever, de brug prachtig verlicht. In Sarajevo ging ik opnieuw mee met een free- guided tour. Ik zag waar Franz Ferdinand werd doodgeschoten, de afgebrande bibliotheek, monumenten voor alle mensen die zijn gestorven en vooral veel kapotgeschoten huizen. Ongerepareerd, bewust, opdat niemand vergeet wat er is gebeurt. Nog twee keer stak ik een grens over, één keer naar Belgrado en één keer naar Skopje. Servië en Macedonië, tot het uiterste puntje van het Oost- blok. Belgrado was prachtig opgebouwd, de oorlog was zoveel minder aanwezig dan in Bosnië; grote imposante gebouwen. Skopje zou hip moeten zijn, zou vernieuwend moeten zijn, ik vrees dat ik in een verkeerd deel was beland. Ik trof vooral straatkinderen aan, armoede en leegte. De straten waren leeg, wat zou kunnen liggen aan de tijd van de ramadan, maar op ieder tijdstip was het leeg, rustig en armoedig.
In Skopje pakte ik het vliegtuig richting Istanbul. Ik bezocht al het mogelijke en week niet af van mijn stadsgids en reisboekje. Ik overtrad één dag mijn streven door een voet te zetten in het Aziatische gedeelte van Istanbul.
Tijdens deze reizen shopte ik niet. Ik nam simpelweg alle informatie in mij op, sliep in hostels en bij mensen thuis, genoot van eten, van wijn en water. Hoezeer ik houd van geschiedenislessen op reis. Grenzen bestaan alleen op papier. Welke geschiedenislessen zal ik komend jaar, komende zomer kiezen?
