Gisteravond kon ik na het schrijven van mijn blog voor het
slapengaan, maar niet de slaap vatten. Ik besloot er nog eventjes uit te gaan
en een rondje te fietsen. Na drie minuten gaf ik aan de vermoeidheid in mijn
benen toe. Waar mijn hoofd half Groningen wou doorcrossen, gaf mijn lichaam aan
te rusten. Op de terugweg dacht ik met een glimlach op mijn gezicht terug aan
het avondje Benz, hoe ik op sokken door het restaurant liep van tent, naar tent
en van de tent naar de wc, zoals thuiskomen.
Vanochtend werd ik net op tijd wakker, om de trein richting
Zaandam te halen. Ik stapte uit bed en in de spiegel keken twee vermoeide, maar
gelukkige ogen mij aan. Zo van; Ja ik heb zin in deze dag. Ook al voel ik me
moe, ik heb er zin in, ik ga er wat van maken. De start van deze week is zo
goed en met de dag wordt mijn week beter. Ik ben ontzettend druk, ik vlieg van
de ene afspraak naar de andere meeting, maar het voelt goed. Zo nu en dan kom
ik een paar minuutjes te laat en het is niet erg. Het is zo fijn om je te
omringen met mensen, met een grote gunfactor en daar mag ik mij gelukkig mee prijzen.
Vanavond belde ik naar huis, om te mededelen dat het heel goed met me gaat, dat
ik gelukkig ben.
In de trein naar Zaandam voerde vriendinnen D. M. en ik
gesprekken over onze dromen, wensen, de toekomst. Dat het zo uiteenlopend is,
maar uiteindelijk toch uitloopt op een gezamenlijke verlangen naar reizen, carrière
maken op onze eigen manier. Na drie uur treinreizen liepen we na vijf minuten
al de Primark tegemoet. Na een heerlijke shopmiddag stapten we weer in de trein
met gevulde papieren tassen. Ik houd zo van treinreizen;van medepassagiers, het
wiegen van de trein, het landschap dat voorbij trekt, regendruppels volgen op
het raam en als laatste aankomen in Groningen. Thuiskomen in Groningen.
Thuis werd ik verrast door mijn vriendinnetje Ah. en tevens
huisgenootje, met een flesje extra vierge olijfolie, om blij van te worden! Na
een half uurtje pakte ik mijn fiets om twee straten verder te fietsen naar
vriendinnetje Mc. waar ik werd verwelkomt met heerlijke stokbroodjes. Heel
simpel maar super lekker; neem een voorgebakken stokbrood met kruidenboter en
doe er wat chilisaus en kaas overheen, eventjes in de oven en genieten!
Mc. is gezegend met een heerlijk grote, lichte keuken in
haar studentenhuis en daar kookte ze een heerlijk pasta carbonara voor ons. We
hadden elkaar al een poosje niet gezien en omdat Mc. over een weekje vertrekt
naar haar Spaanse familie voor een maand, was er genoeg om over bij te kletsen. Na de heerlijke maaltijd besloten we heel
impulsief een frozen yoghurt op te halen bij Pure Frozen. Pure Frozen blijkt al
twee maanden open te zijn en is te vinden in een zijstraatje van de Herestraat,
maar het is me nog nooit eerder opgevallen. Het was de eerste keer dat ik dit
at en het was ontzettend lekker. Een volgende keer zal ik een aparte blog
wijden aan Pure Frozen, hmm.