omgeving Taizé
Een paar weken geleden
schreef ik over mijn reisje richting Taizé en dit is pas de tweede blogpost sinds
mijn reisje. Op de terugweg, ergens bij Nancy kregen we autopech en duurde het
vier uur voordat we verder konden rijden, het weer sloeg toen ook nog eens om
en vlokjes natte sneeuw dwarelden neer. Ergens midden in de nacht kwam ik weer
thuis en een dag later begaf mijn super nieuwe laptop het, een software fout en
het duurt minstens 3 weken voordat het gemaakt is. ( ze vermoeden dat mijn
harde schijf kapot is).Gelukkig was Amy zo lief om mij haar oude laptop in
bruikleen te geven. Wat op dit moment echt onmisbaar is met alle studie-
deadlines, tentamens en natuurlijk blogjes schrijven.
Het is alweer twee weken
geleden dat ik richting Frankrijk vertrok, s’ochtends vroeg stapten we in de
auto en twaalf uur later kwamen we aan op onze bestemming. Taizé ligt dicht bij
Cluny, een stadje waar een kerk staat 2 meter korter dan de st. Pieterskerk in
Rome. Maar verder is er in de buurt niet echt iets spannend te ontdekken. Het
laatste halfuur kronkelden we dan ook langs chateau’s, wijnvelden, heuveltjes
op en af en verblijdde de zon ons.
Van taizé had ik alleen
gehoord, ik was er nog nooit geweest. Mijn stage bood mij een betaalde reisje
naar Taizé aan samen met 4 collega’s. En daar kon ik natuurlijk geen nee op
zeggen.
Taizé is een klooster waar 60 broeders wonen
en waar iedere week honderen, soms duizenden jongeren samen komen vanover de hele
wereld. Maar hoe dat allemaal zou samen leven en waar het programma allemaal
uit bestond, had ik totaal geen weet van. Bij aankomst kon je direct het
temperatuur verschil merken met Nederland, heerlijk warm was het. Een Russisch
meisje introduceerde ons, we kregen uitleg over de plattegrond van het terrein,
het programma en de ‘jobs’ die ons te wachten stonden. Daarna stonden we in de
rij voor een dorm en een eet- kaart.
Onze dorm deelden we met
meiden vanuit verschillende continenten, Zuid- Korea, Kamaroen, maar ook
Duitsland en Groningen, de stad waar ik woon. Na het voorstellen, het terein
verkennen, was het tijd voor onze eerste maaltijd. In lange rijen sta je te
wachten met je kaartje waarvoor je 1 maaltijd krijgt. Wij kregen een
aardappelsalade en bij elke maaltijd kreeg je brood, met wat kaas, een stuk
fruit, koekjes en meestal een toetje of appelmoes. Die week waren er 800
jongeren, ontzettend gezellig om met zoveel verschillende mensen vanuit de hele
wereld te eten.
Overdag krijg je 3
maaltijden, s’ochtends een broodje, met een pakje boter, twee reepjes chocola
en thee of chocoladmelk die je uit kommetjes drinkt. S’middags krijg je een
warme maaltijd, met brood, kaas, fruit en koekjes en s’avonds hetzelfde. Na
iedere maaltijd kan je naar een dienst gaan met de broeders, maar niks is
verplicht. In Taizé komt de wereld samen, veel continenten zijn
vertegenwoordigd, mensen die geloven, mensen die niet geloven en iedereen is op
zoek naar iets. Ik ontmoette veel jongeren van mijn leeftijd die een week in
stilte gingen, want dat is ook een optie. Dat houdt in dat je wat lezingen
bijwoont, maar zelf niet praat. Ik houd zelf veel te veel van praten, maar ik
vind het ontzettend bijzonder dat er zoveel jongeren zijn die zich bewust zijn
van alle drukte om zich heen, de hele digitale wereld en er voor kiezen om een
poos(je) stil te zijn.
In de ochtend kwam ik met
een vast groepje samen na een introductie van 1 van de broeders, om te praten
over een nieuwe solidariteit, over vertrouwen, jaloezie, familie,
vriendschappen, liefde. Iedere ochtend weer, waarna ik de middag vrij was en
veel wandelde, goede gesprekken met mijn
collega’s voerde. Uren in stilte doorbracht en veel las. Ter ontspanning
speelden we spelletjes en er was muziek, we maakten veel muziek, zang en
gitaar. Iedere middag waren er workshops, ik deed een workshop zang en volgde
een workshop over hoe schoonheid ons helpt in de wereld.
Deze week kwam ik tot
rust, ook al was ik continu in beweging. Ik leefde een week zonder internet en
vond het heerlijk, er werd voor me gekookt en ik las een boek uit. Iedere dag
ontmoette ik nieuwe mensen. Anna uit Mexico die helemaal kwam voor ‘healing’, Sophia
uit Finland net klaar met haar Gymnasium en die er voor koos op tot maart in Taizé
te verblijven, de mensen uit mijn discussie groepje afkomstig uit Amerika,
Mexico, Kamaroen, Duistland, Togo.
Het was ontzettend mooi,
van de zonsondergangen tot de wandelingen. Van de silte en rust tot het zingen.
Van gezamenlijke maaltijden en alle ontmoetingen. De gezelligheid in onze dorm
en het Franse leven. Het verschrikkelijkste en meest mooie is dat je over dingen gaat nadenken waar je normaal niet over nadenkt.
Het meest fijne was dat
ik na een week France, uitgerust terugkwam. Met meer licht, meer liefde en meer
vrede in mijn hart.
